"ΜΕΓΑΛΕ" θυμήσου την παιδική ζωή σου!

Σκέψου καλά και προσπάθησε να θυμηθείς...

Τότε που ήσουν μικρό παιδί...

Τότε που πήγαινες σχολείο...

Τότε που μάθαινες τα πρώτα σου γράμματα...

Τότε που έγραφες το πρώτο σου "Σκέφτομαι και Γράφω"...

Τότε που έσβηνες τις πρώτες σου λέξεις για να τις ξαναγράψεις...και τσαλάκωνες τη σελίδα του τετραδίου σου...

Θυμάσαι πόσο λαχταρούσες να χτυπήσει το κουδούνι για διάλειμμα;

Θυμάσαι πόσο στεναχωριόσουν όταν χτυπούσε το κουδούνι "για μέσα";

Θυμάσαι τί ένιωθες όταν έτρεχες στο διάλειμμα χωρίς λόγο και σκοπό;

Θυμάσαι πώς ένιωθες όταν έβρισκες μπάλα σε ώρα διαλείμματος;

Θυμάσαι που θυμόσουν να φας μόλις χτυπούσε το κουδούνι για μάθημα;

Θυμάσαι πόσες φορές χτυπούσες στο σχολείο;

Θυμάσαι πόσο λερωμένος και ιδρωμένος γυρνούσες στο σπίτι;

Θυμάσαι τη χαρά που σε πλημμύριζε όταν έπεφτες κουρασμένος στο κρεβάτι σου  και σκεφτόσουν τα διαλείμματα της επόμενης μέρας;

"Μεγάλε" προσπάθησε να μην ξεχνάς.

Μην τρομάζεις κάθε φορά που το παιδί σου έρχεται στο σπίτι με νερομπογιές στην μπλούζα του.

Μη σε πιάνει υστερία κάθε φορά που το παιδί σου λέει "με χτύπησε ο Γιώργος".

Μη χλωμιάζεις με την παραμικρή γρατζουνιά στο πόδι του παιδιού σου.

Μην απειλείς το παιδί σου επειδή δεν τρώει πολύ στα διαλείμματα.

Άσε το παιδί σου να τρέξει στην αυλή.

Άσε το παιδί σου να διεκδικήσει.

Άσε το παιδί σου να έχει φίλους.

Μην του στερείς την παιδική ζωή του.

Του είναι απαραίτητη.