Θεωρώ τη διαδικασία της προετοιμασίας μιας σχολικής θεατρικής παράστασης ως ένα από τα δυσκολότερα κομμάτια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Όταν, μάλιστα, έχεις να οργανώσεις παράσταση με μαθητές νηπιαγωγείου τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.
Παρόλα αυτά, η χορογραφία είναι τέχνη και όταν μπορείς να υλοποιήσεις όσα έχεις οργανωμένα στο νου σου, όταν με βάση μια μουσική σκέφτεσαι και δημιουργείς, τότε νιώθεις μεγάλη ικανοποίηση και χαρά.
Σε μια χορογραφία το πρώτο που χρειάζεται να σκεφτεί κανείς είναι η μουσική. Ανάλογα με το ύφος που θέλεις να "βγάλεις" στο κοινό, επιλέγεις μουσικά κομμάτια: γρήγοτα, αργά, αστεία, λυπητερά κ.λ.π.
Ένα άλλο ερώτημα που προκύπτει σε αυτή τη φάση είναι "ορχηστρικό κομμάτι ή τραγούδι;"
Κατά τη γνώμη μου, τα ορχηστρικά κομμάτια σου δίνουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, όμως τα παιδιά δυσκολεύονται περισσότερο γιατί δεν υπάρχουν σαφή σημεία για να θυμούνται όταν αλλάζουν τις κινήσεις τους. Με ένα τραγούδι είναι πιο εύκολο για τα παιδιά να θυμηθούν τις φιγούρες τους γιατί κρατούν στη μνήμη τούς τους στίχους του τραγουδιού και συνδέουν στο μυαλό τους στίχους και κινήσεις.
Μετά την επιλογή του μουσικού κομματιού ακολουθεί το στήσιμο της χορογραφίας στο μυαλό της δασκάλας.
Πώς θα είναι στημένα τα παιδιά στη σκηνή; Θα χορέψουν σε ομάδες,σε ζευγάρια ή το καθένα μόνο του; Τι σχήμα θα επιλέξουμε; Τα παιδιά σε μια γραμμή παράλληλη στο κοινό, σε δύο γραμμές, ή σε ημικύκλια στο πλάι της σκηνής;
Σε ένα χαρτί σημειώνουμε το σχήμα που θέλουμε να επιλέξουμε στη χορογραφία μας έχοντας πάντα στο μυαλό μας τον αριθμό των παιδιών της τάξης μας.
Θεωρώ ότι οταν τοποθετούνται τα παιδιά σε μία γραμμή κοιτώντας το κοινό και κάνοντας μικρές κι εύκολες κινήσεις, το αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό. Αποτελεί, για μένα, την πιο ασφαλή επιλογή, ειδικά όταν έχουμε να δουλεψουμε με προνήπια.
Τα νήπια μπορούν να κάνουν και πιο περίπλοκες κινήσεις, να σκορπιστούν στο χώρο, να κάνουν ζευγάρια και να αλλάξουν πάνω από μία θέση στη σκηνή.
Το επόμενο βήμα στη σχεδίαση μιας χορογραφίας είναι οι κινήσεις. Ευτυχώς, στο δυαδίκτυο, υπάρχει μια πληθώρα από βίντεο με παιδικές παραστάσεις. Ιδέες μπορείτε να πάρετε από εκεί, καθώς και από τα ίδια τα παιδιά. Βάλτε το μουσικό κομμάτι που επιλέξατε στην τάξη και αφήστε τα παιδιά να χορέψουν ελεύθερα. Οι ιδέες που θα πάρετε είναι εξαιρετικές και μάλιστα προκύπτουν από τα ίδια τα παιδιά, γεγονός που κάνει ευκολότερη τη χορογραφία για τους μαθητές σας.
Καθώς καταλήγετε στις φιγούρες, μην ξαχνάτε να τις σημειώνετε με κωδικούς (π. χ. παλαμάκια, χέρια επάνω και κουτσό, γεφυρούλες) ώστε να τις θυμάστε την επόμενη φορά.
Επόμενο βήμα είναι η διδασκαλία της χορογραφίας. Μεταφέρετε στα παιδιά το ύφος της χορογραφίας σας π.χ. "Είμαστε ποντίκια, είμαστε φοβισμένοι και τρέμουμε μηπως μας βρει η γάτα" ή "είμαστε χαρούμενα παιδιά που συναντούμε τους φίλους μας στην αυλή του σχολείου". Με τον τρόπο αυτό βοηθάτε τα παιδιά να "μπουν" καλύτερα στο ρόλο τους!
Διδάσκουμε βήμα βήμα τη χορογραφία επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά το κάθε βήμα. Προσοχή! Μην επιμείνετε πάνω από 10' γιατί τα παιδιά βαριούνται και αποκτούν αρνητική στάση απέναντι στη θεατρική απαράσταση.
Εμψυχώστε όσο περισσότερο μπορείτε τους μαθητές σας και ενθουσιαστείτε μαζί τους κατά τη διάρκεια του χορού!
Θα κουραστείτε, αλλά θα μοιραστείτε έντονες στιγμές με τους μαθητές σας.
Καλές δημιουργίες και καλή διασκέδαση!
