8.00 π.μ.
Άφιξη στο σχολείο, γρήγορα τον καφέ στην καφετιέρα και βουρ... στην τάξη.
8.05 π.μ.
Οι κουρτίνες ανοίγουν, η σακούλα της ανακύκλωσης τοποθετείται στο πάτωμα (ήταν πάνω στο μαγαζάκι), η κόκκινη ατζέντα βγαίνει από την τσάντα και να οι πρώτες χαρούμενες φωνές...Και ξεκινούν οι "καλημέρες".
8.15 π.μ.- 09.00 π.μ.
Ελεύθερο παιχνίδι σε τραπεζάκια: παζλ, lego, μαλακά τουβλάκια.
Ζωγραφική: Με την προσωπική μου συλλογή να εμπλουτίζεται διαρκώς...
Βιβλία: Σε ομαδούλες ή ατομικά. Ξεφυλλίζουν, διαβάζουν, δείχνουν, φαντάζονται, δημιουργούν ιστορίες, φωνάζουν, τσαλακώνουν, προσέχουν...
09.00 π.μ.- 09.35 π.μ.
Προσευχή, ημερομηνία, καιρός, πρωινή ατζάντα με τρέχοντα θέματα όπως: όνειρα που είδαν το βράδυ, προβλήματα που έχουν με τα αδερφάκια τους (που συχνά είναι βρέφη). Ακόμη, βόλτες που έκαναν, παιχνίδια που έπαιξαν, εκπομπή που παρακολούθησαν, τραγούδι που άκουσαν. Τέλος, ερωτήσεις για το πού είναι όσοι λείπουν, με τι θα ασχοληθούμε σήμερα, κοπλιμέντα, μικροί καυγάδες μεταξύ τους γιατί ο ένας κάθεται κατά λάθος πάνω στον άλλον και παραγγελιές για τραγούδια από το μουσικό μας κουτί.
09.35 π.μ.- 09.55 π.μ.
Διάλειμμα: Τρέξιμο χωρίς σκοπό και στόχο, παιχνίδια ρόλων, συναχωμένες μυτούλες που ψάχνουν χαρτομάντηλο, μικροατυχήματα από απρόσεχτες και άχαρες κινήσεις, τσιρίδες που μόνο νήπια δε θυμίζουν, αγκαλιές που ομορφαίνουν τη μέρα σου, δάκρυα που κυλούν και σκουπίζονται με το μανίκι, παρηγοριά από τη δασκάλα και πάλι όλα από την αρχή...
09.55 π.μ.- 10.15 π.μ.
Ώρα πρωινού, ώρα ηρεμίας και ιστοριών... Όταν τρώμε δεν μιλάμε, αλλά το ξεχνάμε καμιά φορά κι έτσι μοιραζόμαστε προσωπικές ιστορίες και βιώματα.
10.15 π.μ.- 12.00 π.μ.
Συζητήσεις, ανάπτυξη θεμάτων, εικόνες, βιβλία, παραμύθια, μουσικές, δραματοποιήσεις, πειράματα, πειράγματα, μαλώματα, ανακαλύψεις, γράμματα, μετρήσεις, κολάζ, πινέλα, τέμπερες, ψαλίδια και ό,τι άλλο κατεβάσει ο νους μας, ο δικός τους κι ο δικός μου...
12.00 μ.μ.- 12.25 μ.μ.
Διάλειμμα με όλα όσα ειπώθηκαν πιο πάνω κι ακόμα παραπάνω...
12.25 μ.μ.- 13.20 μ.μ.
Λίγες μπουκίτσες (όσες έμειναν από το πρωινό), πολύ τραγούδι, μελωδίες για χαλάρωση, ιστορίες με αρχή και χωρίς τέλος, αγκαλιές αγάπης, χαμόγελα και ροδοκοκκινισμένα μάγουλα, γέλια μεταξύ τους, μαλώματα για ησυχία, υπενθύμιση των κανόνων της τάξης, του σχολείου...
15.00μ.μ. μέχρι το βράδυ
PSI, 13ος μισθός, ψαλίδια και συντάξεις, πείνα και άστεγοι, ξεχασμένα νοσοκομεία, δολοφονίες, τοκογλυφίες, θυμωμένη Ευρώπη, δεσμεύσεις, ανεργία, μέτρα, μέτρα, μέτρα χωρίς μεζούρα, κοστουμαρισμένοι, ταγιέρ, δηλώσεις, άγνοια, απορία, κοροϊδία, ουρές για δωρεάν πατάτες, επαναλήψεις, μαγειρικές, με το ζόρι χαμόγελα, με το ζόρι λαϊφ στάιλ, διαφημίσεις ως πηγή γέλιου και διασκέδασης.
Την κλείνεις, κλείνεις και τα blogs ενημέρωσης και λες "ως εδώ".
Ξεχνάς όμως;
Κι όλα αυτά τα γράφω γιατί κόλλησα όταν η Εύα, 5 ετών μου είπε ένα πρωί "Κυρία, δεν θέλω να μεγαλώσω"
Άρχισα να περιγράφω τις ομορφιές της κάθε ηλικίας, όμως είμαι σίγουρη πως δεν την έπεισα.
Νιώθω ευτυχισμένη που η μισή μέρα μου είναι αφιερωμένη στην παιδική ηλικία και που η άλλη μισή είναι αφιερωμένη στο πώς να κάνει κανείς την παιδική ηλικία ακόμα πιο όμορφη και μοναδική.
